Faillissementsfraude
Artikel 341 van het Wetboek van Strafrecht stelt faillissementsfraude strafbaar. Dit delict wordt bestraft met een hoge geldboete of een gevangenisstraf. Hieronder gaan we verder in op de voorwaarden en de verschillende soorten faillissementsfraude.
Voorwaarden faillissementsfraude
Faillissementsfraude is een vorm van fraude. De wet definieert faillissementsfraude als: “indien iemand die in staat van faillissement is verklaard, wetende dat hierdoor een of meer schuldeiser in hun verhaalsmogelijkheden worden benadeeld voor of tijdens het faillissement enig goed aan de boedel heeft onttrokken of onttrekt of voor of tijdens het faillissement een van zijn schuldeisers op enige wijzen wederrechtelijk heeft bevoordeeld of bevoordeelt.”
Er is slechts sprake van faillissementsfraude, indien:
- Er sprake is van een faillietverklaring;
- Waarvan iemand in de wetenschap is;
- Waardoor benadeling van schuldeisers ontstaat;
- Benadeling plaats vindt voor of tijdens het faillissement;
- Waarbij enig goed;
- Aan de boedel is of wordt onttrokken.
Ook is er sprake van faillissementsfraude, indien:
- Er sprake is van een faillietverklaring;
- Waarvan iemand in de wetenschap is;
- Waardoor benadeling van schuldeisers ontstaat;
- Benadeling vindt plaats voor of tijdens het faillissement;
- Waardoor schuldeisers;
- Op enige wijze wederrechtelijk;
- Werden of worden bevoordeeld.
Een faillietverklaring wordt door een rechter uitgesproken. Hiervoor dient u een aanvraag in bij de rechtbank. Daarnaast moet sprake zijn van wetenschap. Het gaat om een op handelen of nalaten gerichte wil. Iemand was op de hoogte van het faillissement, maar benadeelt alsnog een of meerdere schuldeisers.
Benadeling van schuldeisers vindt plaats op het moment dat een schuldeiser een kleiner gedeelte van zijn vordering voldaan krijgt dan zonder een rechtshandeling het geval was geweest. De benadeling vindt plaats voor of tijdens het faillissement. Het is dus niet mogelijk om iemand te straffen voor een benadeling die na de faillietverklaring heeft plaatsgevonden.
Ook gaat het om enig goed die aan de inboedel is of wordt onttrokken. Onder goederen vallen op grond van artikel 3:1 van het Burgerlijk Wetboek alle zaken en vermogensrechten. Zaken zijn volgens artikel 3:2 van het Burgerlijk Wetboek voor de menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten.
Onttrekken aan de boedel betekent simpel gezegd het buiten bereik van de boedel stellen van goederen, zoals het wegsluizen van geld voor privé geldopnames.
Schuldeisers zijn personen die van een andere persoon iets te vorderen hebben.
Wedderrechtelijk houdt in dat het in strijd is met de wet. Het bevoordelen van schuldeisers is dus zonder toestemming gebeurd. Bevoordelen van schuldeisers vindt plaats als gedragingen ertoe leiden dat een schuldeiser in een betere positie wordt gebracht, dan waarin deze had verkeerd in het faillissement van de schuldenaar.
Soorten faillissementsfraude
De bedrieglijke bankbreuk betekent dat een natuurlijk persoon of rechtspersoon bij een dreigend faillissement of na een faillissement opzettelijk de rechten van schuldeisers bekort. Dit is bijvoorbeeld het geval als er goederen aan de boedel worden onttrokken of als er goederen ver onder de marktprijs worden verkocht.
Verwijtbare benadeling betekent dat een ondernemer of bestuurder van een onderneming de schuldeisers bewust benadeeld. Op deze manier zorgt de ondernemer ervoor dat zijn bezittingen niet kunnen worden gebruikt om de schuldeisers mee te voldoen. Deze vorm van fraude wordt zwaar bestraft door een mogelijke gevangenisstraf, een geldboete of een werkstraf.
De derde vorm van faillissementsfraude is het faillissement met voorbedachten rade. Er wordt een onderneming opgericht met de wetenschap dat de betalingen die voortvloeien uit gesloten overeenkomsten met andere bedrijven niet voldaan zullen worden.
Heeft u juridische bijstand nodig in geval van faillissementsfraude? Neem vrijblijvend contact met ons op.
