Bij een geschil over een aankoop krijgen wij vaak de vraag voorgelegd wie tekort geschoten is bij het verstrekken van informatie.
De koper heeft in dit soort gevallen het idee dat hem/haar informatie is onthouden en hij/zij daardoor geen goed beeld heeft gekregen van hetgeen hij/zij heeft gekocht: non-conformiteit.
Onderzoeksplicht versus mededelingsplicht
De verkoper dient aan de potentiële koper alle informatie te geven die nodig is om een juist beeld te krijgen van hetgeen er te koop is. Dat wordt mededelingsplicht genoemd.
De potentiële koper kan twijfels krijgen en zelf op onderzoek uitgaan. Dat wordt onderzoeksplicht genoemd. Bijvoorbeeld als u grond koopt voor het bouwen van een huis en u weet dat er een fabriek heeft gestaan en toch beweert de verkoper dat er geen sprake is van vervuilde grond.
Wat is belangrijker?
Eigenlijk mag de koper ervan uitgaan dat hij/zij alle belangrijke informatie krijgt van de verkoper. Daarom weegt de mededelingsplicht zwaarder dan de onderzoeksplicht.
Toch zijn er gevallen waar de rechter van mening is dat de koper tekort geschoten is in zijn/haar onderzoeksplicht. Naar de mening van de rechter was er goede reden om verder onderzoek te doen en is de koper te lichtvaardig geweest in het aannemen van de informatie van de verkoper.
Conclusie
Als de aankoop niet strookt met hetgeen u verwachtte, kunt u een beroep doen op non-conformiteit. Maar als koper krijgt u niet altijd uw gelijk bij de rechter.
Wees dus voorzichtig bij grote aankopen en vraag in een vroeg stadium ondersteuning van deskundige, zoals een ervaren advocaat contractenrecht.
