Skip to main content

Belastingfraude

Belastingfraude is een vorm van fraude waarbij opzettelijk verkeerde informatie wordt gegeven om hier een onrechtmatig voordeel uit te halen. Belastingfraude wordt in de artikelen 68 en 69 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen omschreven. Belastingfraude kan worden gestraft met een gevangenisstraf of een geldboete. Hieronder gaan we verder in op de wetsartikelen.

Voorwaarden belastingfraude

Om aangemerkt te worden als belastingfraude dient volgens de wet sprake te zijn de volgende gedragingen;

  • het verstrekken van inlichtingen, gegevens of aanwijzingen, en deze niet, onjuist of onvolledig verstrekt;
  • het voor raadpleging beschikbaar stellen van boeken, bescheiden, andere gegevensdragers of de inhoud daarvan, en deze niet voor dit doel beschikbaar stelt;
  • het voor raadpleging beschikbaar stellen van boeken, bescheiden, andere gegevensdragers of de inhoud daarvan, en deze in valse of vervalste vorm voor dit doel beschikbaar stelt;
  • het voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de belastingwet gestelde eisen, en een zodanige administratie niet voert;
  • het bewaren van boeken, bescheiden of andere gegevensdragers, en deze niet bewaart;
  • het verlenen van medewerking als bedoeld in artikel 52, zesde lid, en deze niet verleent;
  • het uitreiken van een factuur of nota, en een onjuiste of onvolledige factuur of nota verstrekt.

In de volgende situatie is er ook sprake van belastingfraude:

  • Iemand die opzettelijk;
  • Een bij de belastingwet voorziene aangifte niet doet;
  • Of niet binnen de daarvoor gestelde termijn doet;
  • Dan wel een feit uit artikel 68, eerste lid;
  • Waardoor het feit ertoe strekt dat er te weinig belasting wordt geheven.

Er is altijd sprake van opzet bij belastingfraude. Opzet is een op handelen of nalaten gerichte wil. De aanvaarding van een aanmerkelijke kans, ook wel voorwaardelijke opzet, is zelfs al genoeg.

Aan de hand van het arrest van 25 maart 2003 zijn drie speerpunten ontwikkelt, namelijk:

  1. Er moet een aanmerkelijke kans zijn dat bepaald gevolg zal intreden.
  2. De persoon in kwestie moet zich van dit gevolg bewust zijn.
  3. De aanmerkelijke kans moet aanvaard zijn.

 

 

Forsyte Advocaten, specialist voor het MKB, is actief in de BeNeLux.